Once Upon a Sketch December Challenge

   Το sketch που έχει το challenge του Δεκεμβρίου στο OUAS πραγματικά μου άρεσε πάρα πολύ, και έτσι παρόλες τις αντίξοες συνθήκες είπα να το επιχειρήσω! Κάνοντας για ακόμη μια φορά βουτιά στις παλιές οικογενειακές φωτογραφίες, βρήκα μια που είχε τραβηχτεί το Δεκέμβριο του 1954 σύμφωνα με τη σφραγίδα του φωτογράφου στο πίσω μέρος. Εκείνα τα Χριστούγεννα η τότε 4 χρονών μαμά μου είχε λάβει μέρος σε μια εκδήλωση στο ωδείο του χωριού ως μπαλαρίνα. Μην με ρωτάτε τι ακριβώς παρουσίασε ουτε η ίδια δεν θυμάται!!

The December challenge sketch on OUAS is one of my favorite this month, so I decided to participate with a LO inspired by an old family photo. This 4 year old girl is my mother , ready to perform a small act at the Christmas celebration of the local music school as a balarina. It's December 1954 according to the photographer's stamp at the back of the photograph.

 

 

 

...I asked her what happened that day but she can't remember......

...love you mama!!

It's December 1954

To sketch είναι καταπληκτικό !!
The sketch is fantastic!

Breathe Deep - Βαθιά Αναπνοή

Αγάπημένοι μου blogόφιλοι σήμερα θα κάνω μια λίγο βιαστική ανάρτηση καθώς ο χρόνος με πιέζει .... πρέπει οπωσδήποτε να κάτσω να δω 2-3 επεισοδιάκια Dexter που κατεβάσαμε για τα οποία έχω τρομερή αγωνία και να πέσω και για ύπνο μια λογική ώρα για να μην κουτουλάω αύριο στη δουλειά!

 Έχω φτιάξει ένα LO για το Bird is the Word που έχει θέμα τη λέξη Breathe, για το οπόιο χρησιμοποίησα διάφορα υλικά και τεχνικές , κάποιες απο αυτές εντελώς πειραματικά. Ήταν ένα διασκεδαστικό ανακάτεμα χρωμάτων, υλικών και φαντασίας.

My dear blog friends I'll make a quick post this time, because I have to watch  2-3 episodes of  Dexter and go to sleep at a logical time, or else I'm going to sleep at work tomorrow morning!!

This is a LO I made for the Bird is the Word challenge with the word Breathe. I used varius technics and materials combined with my imagination. I couldn't use the English word Breathe, so I put the title in Greek.

Deep Breath = Βαθιά Αναπνοή. Ι hope it is ok!

 

Το σκέτς για τον διαγωνισμό είναι αυτό:

Τhe challenge sketch is the following:

Για τη γιορτή της Κατερίνας και για το Get Creative!

Winner at Get Creative

 Η αδερφή μου η Κατερίνα είναι ο Νο1 Fan όσων φτιάχνω και ο κύριος αποδέκτης των διαφόρων δώρων που κατασκευάζω. Έχει κάνει άπειρη υπομονή με αυτό το κακό χούι που έχω και όχι μόνο λέει οτι της αρέσουν , τα κοτσάρει και στο σαλόνι της απο πάνω! Για να μην σπάσω αυτή την ωραία παράδοση της έφτιαξα και φέτος στη γιορτή της ακόμα ένα χειροτέχνημα για να το προσθέσει και αυτό κάπου εκεί δίπλα στα υπόλοιπα! Χρόνια πολλά Κατερίνα!!

  My sister Catherine is the No Fan of the things I make, and not only she always says that they are nice, but she also put them in her living room for decoration! In order not to brake that great tradition, I made this canvas with her picture as a gift to add it somewhere among all the others!!

Με αυτό το layout θα λάβω μέρος και στο challenge Νοεμβρίου του Get Creative .
With this layout I will also participate at November Challenge of Get Creative .

Στο ενδιάμεσο κομμάτι έχω χρησιμοποιήσει γυψόγαζα την οποία χρωμάτισα και στάμπωσα.

Το sketch που δίνει το Get Creative είναι της Ελίνας Κατέχη και είναι το παρακάτω...

5000 π.Χ.

  Μια στιγμή που σε έκανε να χαμογελάσεις λένε τα κορίτσια στο Scrapbookers in Greece....ωραία ιδέα!! Να ξεφύγω λιγάκι και από τα ίδια και τα ίδια. Ανάμεσα σε δυό-τρείς επιλογές που είχα πρόχειρες στα άλμπουμ των αναμνήσεων επέλεξα την εκδρομή που κάναμε με το Λουκά στην Καστοριά πριν απο 4 χρόνια. Εκέι λοιπόν και λίγο έξω απο την πόλη ανακαλύψαμε τυχαία την αναπαράσταση ενός νεολιθικού λιμναίου οικισμού που χρονολογείται κάπου ανάμεσα στο 6000 και 4000 π.Χ. Ρίξαμε μια ματιά, σιγουρευτήκαμε ότι έιμαστε μόνοι και αρχίσαμε τις παλαβομάρες. Μπαινοβγαίναμε στις καλύβες, γρυλίζαμε, κυνηγίομασταν με ρόπαλα και άλλα τέτοια ωραία. Γίναμε για λίγο πρωτόγονοι και γελάσαμε πάρα πολύ!  Βγάλαμε και μερικές φωτογραφίες απο τις οποίες κάποιες ήταν αρκετά ντροπιαστικές, αλλά κάποιες απο αυτές μπόρεσα να τις χρησιμοποιήσω....ο Λουκάς δεν με άφησε να βάλω τις δικές του, δεν θέλει να τις βρούν οι παπαράτσι του διαδυκτίου και να του βλάψουν την καρίερα!!!

  A moment that made you smile ! Thats the theme of the November chalenge at  Scrapbookers in Greece, a really nice idea! This is my layout based on the sketch , for which I choose to put the photos from a trip to Kastoria, a town of west Macedonia. There by the lake we found the representation of a neolithic village estimated to exist at that same spot somewhere between 6000 - 4000 bC. We had a great time trying to immitate the way of life of these prehistoric people!

Χρησιμοποίησα ένα απλό κανσον για βάση το οποίο σφράγισα με κανα 2 σφραγίδες και ότι άλλο είχα μέσα στο σπίτι.

Προσπάθησα να μεταφέρω τα χρώματα που επικρατούσαν στο τοπίο επιλέγοντας να αντίστοιχα μελάνια και mists.

Ένα κομματάκι μπάλσα και πυρογράφος για τον τίτλο, texture paste και gesso για τις κουκίδες και τις γωνίες της φωτογραφίας.

Το σκετσάκι  -  the sketch

Φωτογραφία σε σέπια

 Featured at My Creative scetches


 Για άλλη μια φορά το έριξα στο ψαχούλεμα της ντουλάπας της μανούλας μου, η οποία έχει πια βαρεθεί τις ληστρικές επιδρομές μου στο σπίτι της. Ποτέ δεν φεύγω με άδεια χέρια...πότε κουμπιά, πότε δαντέλες, πότε παλιά μπιζού τα οποία ξεκοκκαλίζω με μεγάλη ευχαρίστηση. Στην τελευταία επίσκεψη μου έκανα βουτιά στην κούτα με τις φωτογραφίες και μετά απο έγκριση έφυγα με λάφυρα παλιές οικογενειακές φωτογραφίες τις οποίες πολλά χρόνια τις έβλεπα να περιφέρονται, αλλά ποτέ άλλοτε δεν τις εκτίμησα περισσότερο. Το scrapbooking σε κάνει να βλέπεις τα αντικείμενα γύρω σου με άλλα ματια!

   Είπα λοιπόν να αρχίσω το σκραπάρισμα με μια απο τις πιο αγαπημένες μου, αυτή με τη γιαγιά μου την Ελένη   ( ...κοριτσάκι 14 ετών ) και την προγιαγιά μου την Δωροθέα. Μια κίτρινη φωτογραφία βγαλμένη στην Ελλάδα λίγα χρόνια μετά απο το διωγμό της οικογένειας απο την Πέραμο της Κύζικου της Μ.Ασίας.

Το layout είναι στημένο πάνω σε ένα χαρτόνι κανσόν το οποίο υπέστει το μαρτύριο του καψίματος με αναπτήρα, χρωματίστηκε με vintage photo μελάνι, καπελώθημε με gesso και ψεκάστηκε με διάφορα mists.

Mε αυτή τη σύνθεση θα μπω και στον διαγωνισμό του Μy creative sketches  η οποία και  φτιάχτηκε σύμφωνα με το αυτό το σκετσάκι.

Mια βροχερή μέρα στο μπαλκόνι

Αυτή η εβδομάδα πέρασε σαν σφαίρα .....και ενώ ήθελα να κάτσω να φτιάξω κάτι, οι μέρες μου φαινόντουσαν μικρές και αυτά που ήθελα να ολοκληρώσω έμεναν μισά. Αυτή η αλλαγή της ώρας (...που πάντα μισούσα ) και το σκοτάδι απο τόσο νωρίς με κάνουν να βιάζομαι χωρίς λόγο! Τρέχω σαν το Βέγγο να προλάβω να κάνω όλες τις δουλειές μου πριν τις 18.00, μην τυχόν και με πιάσει η δύση του ήλιου!

Κάτι ήθελα να κάνω όμως, έστω και στα σκοτεινά και είπα να παίξω στο challenge #182  της Skissedilla που είχε ένα sketch απλό και ωραίο.

μια βροχερή μέρα στο μπαλκόνι

λουλούδια που έφτιαξα απο καμβά και σύρμα

ένα λίγο διαφορετικά κομμένο σχέδιο

Το sketch του διαγωνισμού είναι το παρακάτω:

Οδυσσέας x3 !

Tο περσινό μας καλοκαίρι το περάσαμε μέσα στο καροτσάκι ή φέρνοντας τούμπες πάνω σε σεντόνια στρωμένα στο πάτωμα και τις βεράντες. Φέτος όμως κάναμε πολλά καινούρια πράγματα!!        
   Κολυμπήσαμε και παίξαμε με την άμμο, ζωγραφίσαμε, τρέξαμε και χαρήκαμε τις διακοπές μας.
Αυτό το layout απεικονίζει ακριβώς εκείνες τις ωραίες στιγμές παιχνιδιού στο όμορφο εξοχικό μας στα Καμένα Βούρλα.

στιγμές παιχνιδιού

γρανάζια απο παλιά ρολόγια

...και λίγα ακόμα

μικρές ψηφίδες που σφράγισα με πεταλούδες

Την ιδέα για το στήσιμο την πήρα απο το sketch του διαγωνισμού #232 στο Creative Scrappers που είναι το παρακάτω.

Oι παλιές αγάπες ...ακούνε METAL!!!

 Έτος 1989 και γω μαθήτρια γυμνασίου και πολύ ερωτευμένη με τον Φίλιππο, ένα συμμαθητή μου που ερχόταν στο σχολείο μασκαρεμένος με τη στολή του σκληρού ροκά , μαύρο τζιν κολάν , βρώμικες αρβύλες, μπλούζα Metallica και μαλλί με χαίτη λασπωτήρα ολίγον απο άλουστο . Και γω όλα αυτά τα καταπληκτικά για κάποιο μυστήριο λόγο τα βάφτισα "καψούρα" και έψαχνα με αγωνία ένα τρόπο να προσέγγισω τον υπέροχο πρίγκιπα μου.
  Άπιαστο όνειρο φυσικά ,καθώς τότε κυκλοφορούσα με κίτρινες φόρμες γυμναστικής, παπουτσάκι σπορτέξ με κούμπωμα σκρατς τύπου "φοράει strike και καρφώνει" και ανεκδιήγητο μαλλί με κοκκοράκι επιμελώς στημένο με ΜΠΟΛΙΚΗ λακ. Ένα δράμα του οποίου την πλήρη έκταση κατανοείς μόνο χρόνια μετά, βλέποντας τις φωτογραφίες της ολοήμερης εκδρομής!!! Σκέφτηκα λοιπόν με το φτωχό εφηβικό μυαλό μου πως αν άκουγα την ίδια μουσική, τότε θα υπήρχε "κάτι" για να λέμε στο διάλειμμα, πχ  κάτι σαν "....άκουσες τον τελευταίο δίσκο των Maiden?? Τι κομματάρες!!" Και έτσι άρχισα να το ψάχνω το θέμα....Πήρα μια κασσέτα δανική απο έναν φίλο του (....ακόμα πιο τραγική φιγούρα...), την έβαλα στο walkman, πάτησα το play κααααααι ... αγάπησα ακαριαία το metal !!
....κάτι που δεν έκανε ποτέ ο Φίλιππoς για μένα, ο οποίος ούτε να με φτύσει......!

Τarja Turunen - η μούσα

μερικά μεταλλάκια απο τον τόρνο του πατέρα μου για την καρδιά λουλουδιού

κουμπάκι που ανακάλυψα σε τοπικό κατάστημα

τελικά ο φιγουροκόπτης κόβει μια χαρα το αλουμίνιο!

  Για το scrapbook-ικό κομμάτι τώρα και επανερχόμενη στο σήμερα, είπα να παίξω στον διαγωνισμό του Bird is the Word με θέμα τη μουσική, προσπαθώντας να συνδιάσω χαρτί, μέταλλο, μελάνι, αναμνήσεις και ήχους. Τα μεταλλικά κομμάτια τα έφτιαξα με φύλλο αλουμινίου βαμμένο με μελάνι που όταν στέγνωσε το έξυσα με λίγο γυαλόχαρτο. Τα βαθουλωματάκια τα έκανα με εργαλεία χαλκογραφίας  και άλλα αντικείμενα που βρέθηκαν εκείνη τη στιγμή στο γραφείο μου ( στυλό, πενσάκι κλπ.)

μαύρο και μπλέ ακρυλικο + ψέκασμα με tattered angel για το φόντο

Ήρθε το φθινόπωρο!!....δεν ήρθε??

  Να και ένα φθινοπωρινό δημιούργημα, αν και λόγω ζέστης μοιάζει εκτός εποχής! Η βόλτα στη φάρμα του φίλου μας του Παναγιώτη πάντως ήταν καταπληκτική, σε ένα τόπο που σε κάνει να ξεχνάς το αστικό περιβάλλον και σε γυρίζει πολλά χρόνια πίσω σε μια εποχή που η ζωή κοντά στη φύση και τα άλογα ήταν τρόπος ζωής. Φίλε και Δάσκαλε Παναγιώτη να σαι καλά και να χεις κουράγιο και κέφι να συνεχίσεις την προσπάθεια σου, για να μπορούμε και μεις που χανόμαστε στην φασαρία των πόλεων να αγγίζουμε έστω και λίγο τη μαγεία της ζωής στην ύπαιθρο. (...την πρόσκληση για ψητό στα κάρβουνα παραπλεύρως των στάβλων δεν την ξεχνώ, θα έρθω οπωσδήποτε!!)

Με αφορμή την εκδρομή αυτή και την ωραία ιδέα για ενα φθινοπωρινό layout που είναι η πρόκληση του Οκτώβρη στο Scrapbookers in Greece , είπα να στολίσω σύζυγο και γιό στα χρώματα της εποχής!

...σύζυγος και γιός!! - ....husband and son!

autumn at the farm

Προσθήκη λεζάντας

...this is an autumn project based on a trip to our friend Panagiotis farm !!

SEPTEMBER MIXED MEDIA CONTEST

 This is a mixed media canvas I created for a dear friend of mine who is having her 35th birthday next week! Since she left with her family for Cyprus I  have the chance to see her only 2-3 times a year. Hopefully we will meet some time in October and I'll give her my present!! 

The pink and blue flowers are made from recycled old letters I was keeping in a box since I was a student. I kept them all those years from a time when communication through  mail was something that could take days or weeks. Eventhough I was not going to read them again and they realy belonged to the past, I couldn't throw them away either. So I recycled them to pieces of paper and gave them a new "life"!

My gift for Areti

Recycled paper flowers

A close up

An old book and recycled paper used on my canvas

 This project was also made for the contest on Limor Webbers blog ! Thank you Limor for the opportunity to win !!

Τελάρο ... με στάχτη απο τσιγάρο.

   Έφτιαξα και γω ένα τελαράκι σαν εκείνα που τόσο καιρό έβλεπα ψαχουλεύοντας το internet. Μου πήρε αρκετές ώρες και μερικούς καφέδες στη βεράντα της φίλης μου της  Αθανασίας , που είχε την υπομονή και την όρεξη όχι μόνο να φιλοξενήσει εμένα και την πραμάτια μου, αλλά με βοήθησε κι όλας δείχνοντας μου ατελείωτα βιντεάκια στο you tube για να με μυήσει στον κόσμο των mixed media. Τελικά άρπαξα διάφορες ιδέες απο κάποιες καταπληκτικές κυρίες που δημοσιεύουν τη δουλειά τους (Julie Nutting , Christy Tomlinson  ... ) και τις στόλισα με τη δική μου φαντασία , τα υλικά που διέθετα εκείνη τη στιγμή και ένα λεκέ απο σταχτόνερο τουμπάροντας το αυτοσχέδιο τασάκι-σφηνοπότηρο που έπνιγα τις γόπες μου.