Έτος 1989 και γω μαθήτρια γυμνασίου και πολύ ερωτευμένη με τον Φίλιππο, ένα συμμαθητή μου που ερχόταν στο σχολείο μασκαρεμένος με τη στολή του σκληρού ροκά , μαύρο τζιν κολάν , βρώμικες αρβύλες, μπλούζα Metallica και μαλλί με χαίτη λασπωτήρα ολίγον απο άλουστο . Και γω όλα αυτά τα καταπληκτικά για κάποιο μυστήριο λόγο τα βάφτισα "καψούρα" και έψαχνα με αγωνία ένα τρόπο να προσέγγισω τον υπέροχο πρίγκιπα μου.
Άπιαστο όνειρο φυσικά ,καθώς τότε κυκλοφορούσα με κίτρινες φόρμες γυμναστικής, παπουτσάκι σπορτέξ με κούμπωμα σκρατς τύπου "φοράει strike και καρφώνει" και ανεκδιήγητο μαλλί με κοκκοράκι επιμελώς στημένο με
ΜΠΟΛΙΚΗ λακ. Ένα δράμα του οποίου την πλήρη έκταση κατανοείς μόνο χρόνια μετά, βλέποντας τις φωτογραφίες της ολοήμερης εκδρομής!!! Σκέφτηκα λοιπόν με το φτωχό εφηβικό μυαλό μου πως αν άκουγα την ίδια μουσική, τότε θα υπήρχε "κάτι" για να λέμε στο διάλειμμα, πχ κάτι σαν "....άκουσες τον τελευταίο δίσκο των Maiden?? Τι κομματάρες!!" Και έτσι άρχισα να το ψάχνω το θέμα....Πήρα μια κασσέτα δανική απο έναν φίλο του (....ακόμα πιο τραγική φιγούρα...), την έβαλα στο walkman, πάτησα το play κααααααι ... αγάπησα ακαριαία το metal !!
....κάτι που δεν έκανε ποτέ ο Φίλιππoς για μένα, ο οποίος ούτε να με φτύσει......!
 |
| Τarja Turunen - η μούσα |
 |
| μερικά μεταλλάκια απο τον τόρνο του πατέρα μου για την καρδιά λουλουδιού |
 |
| κουμπάκι που ανακάλυψα σε τοπικό κατάστημα |
 |
| τελικά ο φιγουροκόπτης κόβει μια χαρα το αλουμίνιο! |
Για το scrapbook-ικό κομμάτι τώρα και επανερχόμενη στο σήμερα, είπα να παίξω στον διαγωνισμό του
Bird is the Word με θέμα τη μουσική, προσπαθώντας να συνδιάσω χαρτί, μέταλλο, μελάνι, αναμνήσεις και ήχους. Τα μεταλλικά κομμάτια τα έφτιαξα με φύλλο αλουμινίου βαμμένο με μελάνι που όταν στέγνωσε το έξυσα με λίγο γυαλόχαρτο. Τα βαθουλωματάκια τα έκανα με εργαλεία χαλκογραφίας και άλλα αντικείμενα που βρέθηκαν εκείνη τη στιγμή στο γραφείο μου ( στυλό, πενσάκι κλπ.)
 |
| μαύρο και μπλέ ακρυλικο + ψέκασμα με tattered angel για το φόντο |
